Gün Doğmayacak Artık Farkındayım Akrostiş Şiiri
Gün Doğmayacak Artık Farkındayım Akrostiş Şiir Çalışması
Gölgemi bıraksam en kuytularında sokağın,
Ümitsizliğimle uyusam karanlıkta ve uyanmasam sonsuza dek,
Ne sen farkına varırsın benim ne de dostlarım hatırlar yüzümü…
Doğmayacak güneş biliyorum artık.
Omzumda yüküm olmayacak eskisi gibi,
Gündüzüm, gecem kalmayacak farkına varıyorum artık.
Mutlaktır ölümüm kaçamam bir yere,
Aslım kalmayacak canlanmayacağım da hatıralarda,
Yağmur yağacak kefensiz bedenime,
Aşkını söndürmeye yetmeyecek ama.
Cinayet de değil ölüm sebebim biliyorsun,
Azrail de almayacak benim ki ayrı bir ölüm,
Korkum da yok artık sensizlikten gayrı…
Asmıştım ceketimi yağmurlar altına yıllardır,
Rüzgarlar savurdu beni her zaman,
Tükenmedim yılmadım düşmanım olan sensizliğe,
Issız bir yerdeyim şimdi senden uzakta,
Korkum da yok artık sensizlikten gayrı…
Farkına yavaş yavaş varıyorum ölümün
Akşamlar eskisi gibi korkutmuyor beni,
Rahat uyuduğumu da sanmayın sakın,
Kocaman düşlere dalmıyorum artık
Issız bir yerdeyim senden uzakta
Ne haber var senden ne de dostlarımdan
Dünyanın en uçsuz yerindeyim
Ahlar vahlar içindeyim buralarda,
Yeni bir güneş arıyorum gökyüzünde,
Ilık bir havada bile üşüyorum artık,
Mevsimler bile değişmiyor sensiz…
Metin Omuzlar