Küsmek İnsan Kişiliğinin En Zayıf Noktasıdır Akrostiş Şiiri

Küsmek İnsan Kişiliğinin En Zayıf Noktasıdır Akrostiş Şiiri

Mehmet Çoban’a ait güzel bir akrostiş şiir çalışması.!

Kul zaafa uğrayınca
Üşür yazın sıcağında
Sessiz kalır dünyada
Morali bozulunca
El uzatmaz insana
Küser kendi adına

İnsan kuş misali
Nice zamanda beri
Seyrüseferdedir
Arlı arlı gezinir
Neşeyle bezenir

Kırılgan bencilce
İşveleri kendince
Şişinir çevresine
İnsanım ben diye
Laldır dili öfkeye
İçine atar gizlice
Gerisin geriye
İyilik olsun diye
Neşteri ilişkiye
İstemem diye
Nekestir söze

Emrine amade
Nefesi kendine

Zekâ durmuşsa
Akıl susmuşsa
Yetinir yalnızlığa
Issızdır kalabalığa
Firaridir kabuğuna

Niye boşunadır
Oyunbozandır
Kalbi kapalıdır
Takıntılı kalır
Aklınca haklıdır
Selamsızlaşır
Iraktır insana
Devasız hasta
Ivır zıvır konuda
Ram olur zaafa

Mehmet Çoban

Küsmek İnsan Kişiliğinin En Zayıf Noktasıdır Akrostiş Şiiri Akrostişi ile ilgili sizinde yazdığınız bir akrostiş şiir varsa yorum kısmından göndererek Küsmek İnsan Kişiliğinin En Zayıf Noktasıdır Akrostiş Şiiri çalışmanızı bizimle paylaşabilir ve akrostiş şiirinizi sitede yayınlanmasını Sağlayabilirsiniz. Akrostiş Şiirler