Duruşu Olmayan Şair Rüzgar Önündeki Yaprak Gibidir Akrostiş Şiir
Duruşu Olmayan Şair Rüzgar Önündeki Yaprak Gibidir Akrostiş Şiiri
Devrilirken zaman yarına
Ufka dalarım zamanda
Rüzgarlar uçar etrafımda
Uzakları getirir yanıma
Şiirler yazdırırken bana
Ucuzluk yoktur yaşamda
Olmayan değil aradığım
Lakırdılardakini ararım
Medeniyet derler adına
Aydınlıktır karanlığa
Yalanlardan uzakta
Alnı açık yaşamlara
Nöbet tutanları ararım
Şairlere yakışır şiirler
Anlaşılır açık seçiktirler
İnançla türküler söyler
Rüzgarlarla gönderirler
Rahatlık var mıdır?
Üç günlük ömürde
Zulüm kapıdayken
Güzel sözler içinden
Aklım ayırtır yalanı
Rikkati anlam içinde
Özgün duruşlar ister
Niyeti halis eylemler
Ütülenmiş sözlerden
Nedamet edinenler
Duruşu net insanca
Erki inançtan insana
Kesin net bir kararla
İleri durmamacısına
Yaprakça savrulmaya
Akıp giden zamanda
Peri perişan anlayışla
Rüzgara kapılmamaya
Ant vermek insanlıktır
Kelamı kadim kavgadır
Gel ey zaman buradayım
İlkesizlikten firardayım
Beni alan tutkularımdan
İnancımla ayrılmaktayım
Devri zamana yankılarım
İlkesizliklere kavgalıyım
Rüzgarlara kapılmayanım
Mehmet Çoban
Sen hey
Enin boyun
Ne kadar iyi