Gamzedeyim Deva Bulmam Garibim Bir Yuva Kurmam Akrostiş Şiir
Gamzedeyim Deva Bulmam Garibim Bir Yuva Kurmam Akrostiş Şiiri
Yalnızlığa mahkum sevmeye dahi mazhar olamamış bir aşığın gözünden…
GAMZEDEYİM DEVA BULMAM GARİBİM BİR YUVA KURMAM
Galiba yeniliyorum, kalbim gözlerini göremediğim her gün eriyor
Anım yangınım olmuş, yetmez mi? Bu gönül bu hasrete dayanamıyor
Muhabbet uzaklarda, nihayetsiz müteakiben buna ömür yetmiyor
Zindanlardan çıkartın beni, bu kader beni tarumar ediyor
Elem yarenim olmuş, gönlüm bir gariptir, neylesem reha bulmuyor
Derdim kaderle yoğrulmuş, geceme gün doğmuyor
Esaretimdir sensizliğim, vuslat sensiz sebep istemiyor
Yaşlanmak değil ki beni yoran, sensiz nefes almak beni yoruyor
İçimde bir dünya olmuşsun, lakin o da sensiz dolmuyor
Mekânım cennet olur mu? Belki de nasibim ahrette bekliyor
Dünümde seni bekledim, bekledim ama gelmedin, gelemedin
Emanetinim al yüreğine, paylaşalım saadeti, demedin, diyemedin
Varlığım bir hiç oldu, hasretime sebep oldun lakin dindiremedin
Aşk acısı çekmek bir lütuftur, sen bana bu mucizeyi dahi vermedin
Bakmadığım yer, aramadığım sevap, yanmadığım ateş kalmadı
Ulaşamadığım sohbetin, tebessümün gecelerce beni uyutmadı
Lime lime parçalandım, bu âdemi senden gayrı ne varsa toplayamadı
Mana olmadın sensizliğe, ama o hep senin için ağlattı, ağladı
Asi, nankör bir sevdaya bağlanmak bilmem bana yasak mıydı?
Maatteessüf, bu mücbir kader dediğim sensizliğe mi adandı
Görmesem de bilmesem de olmasan da ben seni bekliyorum
Adımın ardı hem öksüz hem yetim, hayata sadece susuyorum
Rabbim beni sensiz sebepsiz eylemiş, sesimi dahi çıkartamıyorum
İlk mutluluğumu son günümde dahi yaşayamayacağımı biliyorum
Bulun benim kayboldum yalnızlıklarda, bazen kendimle konuşuyorum
İçimin sızısını değil yedi düvele kendime dahi anlatamıyorum
Maskemi indirdim kader bak gözlerime, ben ağlıyorum
Başladığı gibi bitiyor hayat, bu yalnızlık beni hangi güçle yargılıyor
İzahat veremiyor, ben ona ağladıkça o daha da gaddar oluyor
Refakatçim olmuş lakin hastalığımın tek sebebi o bilmiyor
Yuva kurmak, eşimle yaşlanmak, çocuklarımı sevmek neden yasak bana
Uzun bir hayat yerine, kısa ve huzurlu bir hane yeterdi şu suçsuza
Verin bana anlamımı ben dayanamıyorum gayrı bu melun yalnızlığa
Aklım gönlüme esir olmuş, düşünemiyorum aklar düştü saçlarıma
Kaç isyan daha gerek, yeter ben dolanmak isterim kollarına
Uğrunda yaşlandım, gençleşmek için muhtacım varlığına
Rüyalarıma sığınıyorum, ama uyuyorum belki gelirsin diye yanıma
Müptezel değil sensizim, gör ve bul, al beni sebep ol vuslatıma
Anlatsın masallar bu adem bekledi, sabretti ve kavuştu sevdasına
Müddet az seni sevmeye, müddet çok seni beklemeye, ansın anıma.
Onur AYVA
www.akrostissiirler.net
