Şiir Kucaklayan Senfonik Anne Akrostiş Şiir
Şiir Kucaklayan Senfonik Anne Akrostiş Şiir Çalışması
Şeylere sızmaya geldim, özüne ve ötesine
İkircikten el aldım, karşıtlık ve uyum sıvazladı sırtımı
İkiye karşı tek ayak, ömür boyu dikildim
Rengimi sezgiden çaldım, çağrışımdan sesimi
Kalelerde bulundum, zaptettim zaptedildim
Ulaştığım burçları kafama diktim
Canıma can bağışladı avazım, ağzıma gönderildim
Acıya ve ağrıya aşılandım, böylece ölüme
Kime varsam kendi dallarımdan döküldüm
Lâle de ektim atlasıma, köy göçüren de
Arkamda tek bir gölge barındı, günışığı
Yangından ve yağmadan geçtim ve dahi yıkımlardan
Ana yollar hayınlıydı, şiir yolu arandım
Nergise değdi elim, Urla’dan uyanmaya
Sekizinci ömrüm bu, dümensiz döndürdüğüm
Enine de boyuna da barikat
Ne roketler ne obüsler, hepi topu ilk imge
Füzelerim sözden hızlı, ıslığım süpersonik
Ordularım tam teçhizat postmodern savar
Ne kölenin zinciri, ne patronun paritesi
İçimin haritası gülücükler denizi
Kucaklayan Deveciler, emziren Ayhatunlar
Ağır balyoz yaraları kanayan alnımdaki
Nuh’a çıkan risale, şiire dönmüş sahtiyan
Neyse ki dilden işler, havası suyu kendi
Eliyle besler tin’i, yarın yolda nevale.
Ali Tekmil
